Dag 12 mobiel kwijt, zwart rijden, water taxi en biertje op de Space Needle

Vandaag moeten we eerst onze huurauto terugbrengen. Weet je nog dat we een tolpasje hadden aangeschaft? Zijn we tolwegen tegen gekomen? Nee. Zijn er überhaupt veel tolwegen in de VS? Nee. Hebben we ons dan laten afzetten? Ja :-) Maar goed ik vind dat hoort er een beetje bij als je op vakantie gaat en we hadden ons ook beter kunnen inlezen natuurlijk.

We hebben de auto neergezet en lopen naar boven om de bus te pakken naar de terminal om via daar weer naar de stad te gaan. We gaan nog even naar het toilet en lopen richting de bus. ‘Shit mijn telefoon’ zegt Orrin. ‘ Dat meen je niet’ zeg ik. ‘Heb jij hem niet’ vraagt hij, ‘ik had hem in de auto toch aan jou gegeven’. ‘Ik heb je telefoon niet’ zeg ik. Afijn we moeten dus weer terug naar de auto, toch een beetje zenuwachting want ja, je weet maar nooit. Maar Orrin’s mobiel lag gelukkig in de auto.

Weer bijgekomen gaan we met de light rail -een trein- naar de stad. We kopen een ov-kaart maar op het station kunnen we niet zien waar we moeten inchecken. We vragen het aan een beveiliger. Hij zegt dat we dit beneden hadden moeten doen maar omdat de trein er al aan komt zegt hij dat we kunnen instappen en als we dan uitstappen kunnen we alsnog inchecken. Gelukkig dan hoeven we niet op de volgende te wachten.

‘Als we iemand met een geel petje zien moeten we gaan rennen’ zegt Orrin, ‘Hoezo?’ vraag ik. De mensen met een geel petje zijn dus de conducteurs. We zijn al even onderweg en ja hoor een geel petje. Hij loopt op ons af en we houden allebei onze ov-kaart in onze handen. Ik beslis dat de domme toerist spelen de beste manier is om uit deze situatie te komen. Alleen Orrin is de eerlijkheid zelve en die zegt gelijk’ we zijn niet ingecheckt hoor!’.. Daar gaat mijn plan…

Het is een hele vriendelijke man en we krijgen een hele uitleg over hoe het werkt.  Ik luister geïnteresseerd naar wat de man te zeggen heeft en roep nog even dat het hier allemaal zo goed geregeld is. Maar.. we krijgen toch een waarschuwing, onze namen worden genoteerd. We kunnen dit kalenderjaar nog 1 keer zwart rijden hier en daarna krijgen we een boete.

In de stad aangekomen lopen we direct naar de pier. We willen met de water taxi naar de overkant zodat we vanaf het water de skyline van Seattle kunnen zien en hier natuurlijk foto’s van maken. De vaart duurt 10 minuten en eenmaal aangekomen op het eiland -wat ook onderdeel is van Seattle- kunnen we met een bus een gratis rondje maken rond het eiland.

Teruggekomen aan de Downtown kant van Seattle lopen we naar de Space Needle. We gaan via Pike Place Market, dat is een gebouw met allerlei kraampjes met eten, handwerken en delicatessen. We blijven hier niet lang want we willen hier morgen op ons gemak doorheen lopen en de Space Needle is het doel.

Vanuit de Space Needle kijk je over heel Seattle uit. Je kan er ook een drankje drinken en traditie getrouw wilden we dit ook doen. Op de Eiffeltoren hebben we dat namelijk ook gedaan. Eén biertje per persoon verder en 30 euro lichter staan we weer beneden en gaan we op zoek naar wat te eten.

We vinden een leuk tentje met uitzicht op een kruispunt waar van alles te zien is. Zo hebben we iemand zichzelf zien scheren aan een waterfonteintje op het kruispunt en zagen we hoe iemand vanuit een grote weekendtas eten uitdeelde aan twee zwervers op straat.

Ik ben benieuwd wat dag 2 in Seattle ons gaat brengen.